Ομιλία του κ. Γεωργίου Κωτσίδη, Υποπτέραρχου ε.α. (ιπτάμενος), στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Κοζάνης
Κυρίες και Κύριοι
Γιορτή της Παναγίας σήμερα, αλλά και γιορτή των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας. Την Παναγία επέλεξαν οι Έλληνες ως προστάτιδα των ενόπλων δυνάμεών τους. Εκείνην έβλεπαν ως Σκέπη προστασίας σε όλους τους εθνικούς αγώνες. Με την ευχή της Παναγίας αποχαιρετούσαν πάντοτε μανάδες, σύζυγοι και κόρες τους δικούς τους, που αναχωρούσαν για το μέτωπο. Από αιώνες, τα χείλη έψαλλαν «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια», απευθυνόμενοι προς τη Θεοτόκο.
Σήμερα, τιμούμε όλους εκείνους, που με το αίμα τους και την αγάπη τους προς την πατρίδα, εξασφάλισαν την ελευθερία και την ύπαρξη της χώρας μας.
Τιμούμε τους αγώνες των ΕΔ, οι οποίοι έγραψαν χρυσές σελίδες δόξας, στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας μας.
Η πολεμική αρετή των Ελλήνων, είναι συνυφασμένη με την εμφάνιση της ελληνικής φυλής.
Ο τύμβος των Θερμοπυλών αποτελεί το λαμπρότερο παράδειγμα εθελοθυσίας. «Μολών Λαβέ» απάντησαν οι 300 του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες, «τοις κείνων ρήμασι πειθώμεν».
Ο Φίλιππος, με τη μακεδονική φάλαγγα, που είχε σαν κύριο όπλο του πεζικού, το μακρύ δόρυ, τη Σάρισα, αποδεικνύει την εφευρετικότητα, την πολεμική τέχνη, το πολέμαρχο και το ακαταμάχητο των Ελλήνων εκείνης της εποχής.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, οριοθετεί μια νέα παγκόσμια εποχή. Ο Ελληνικός πολιτισμός και η μεγαλοφυΐα του επηρεάζουν βαθιά την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας και την πολιτιστική και οικονομική ζωή των επόμενων αιώνων.
Ο Ανδρέας Κάλβος υμνεί τους πολεμιστές του Ιερού Λόχου: « Ας μη βρέξει ποτέ το σύννεφο και ο άνεμος σκληρός ας μη σκορπίσει το χώμα το μακάριο που σας σκεπάζει».
«Το γένος, δεν υποτάχθηκε ποτέ, είχε πάντα το στρατό του, τους αρματωλούς και κλέφτες, είχε πάντα τα κάστρα του τη Μάνη, το Σούλι και τα βουνά», είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ο πυρπολητής Κανάρης γράφει στα απομνημονεύματά του: «Όταν πλησίασα την τουρκική ναυαρχίδα είπα μέσα μου, και τώρα Κωνσταντή ήλθε η ώρα να πεθάνεις».
Την 24 Ιαν 1912, στα στενά των Δαρδανελίων, έγινε από το υδροπλάνο «Ναυτίλος» η πρώτη στην ιστορία Αποστολή Ναυτικής Αεροπορικής Αναγνώρισης και το ’40, ο Υποσμηναγός Μητραλέξης εμβόλισε Ιταλικό α/φος, γιατί του σώθηκαν τα πυρομαχικά.
Στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χίτλερ είχε δηλώσει: «Η ιστορική δικαιοσύνη μου επιβάλλει να δηλώσω ότι από όλους τους αντιπάλους, ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με άφταστο ηρωισμό και αυταπάρνηση», ενώ ο ραδιοφωνικός σταθμός της Μόσχας είχε μεταδώσει: « Χάρη σε σας Έλληνες κερδίσαμε χρόνο για να αμυνθούμε. Ως Ρώσοι, ως λαός και ως άνθρωποι, σας ευχαριστούμε».
Ο δε πατέρας της Νίκης, ο Τσώρτσιλ, αναγκάσθηκε να δηλώσει «Του λοιπού θα λέμε ότι, οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Σήμερα, παρά τα οικονομικά και όχι μόνον, προβλήματα της Ελλάδας μας, οι ΕΔ, παραμένουν ισχυρές και αποτελούν τους εγγυητές της ασφάλειας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας.
Ο ελληνικός λαός, γνωρίζοντας τη σημασία των ΕΔ για τη χώρα, προσφέρει αγόγγυστα από το υστέρημά του, προκειμένου αυτές να είναι πάντα σε θέση να αποτρέψουν κάθε επιβουλή. Το έμψυχο υλικό, μπορεί να είναι μικρό σε αριθμό, αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι είναι μεγάλο σε αξία και ηθικό.
Στον καιρό της ειρήνης, οι ΕΔ μας έχουν ως αποστολή και την κοινωνική προσφορά, χωρίς βέβαια να απομειώνεται το κύριο επιχειρησιακό έργο τους, η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας.
Αεροδιακομιδές, αεροπυροσβέσεις, προσφορά αίματος, συνδρομή στις θεομηνίες, παροχή ιατρικής βοήθειας σε απομακρυσμένες περιοχές, έρευνα και διάσωση, αλλά και η πρόσφατη, όσο και καθοριστική συμβολή τους στην αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος, με την άμεση εξασφάλιση χώρων υποδοχής και φιλοξενίας, είναι τομείς που έχουν αναδείξει τις ΕΔ στη συνείδηση του Ελληνικού Λαού πολύ ψηλά.
Σήμερα, ο Ελληνικός Λαός γιορτάζει τις Ένοπλες Δυνάμεις του. Τη σάρκα εκ της σαρκός του, το ένοπλο τμήμα του Λαού, στο οποίο ανέθεσε τη διασφάλιση της άμυνας και της ανεξαρτησίας της χώρας.
Οι ΕΔ, είναι ένας από τους μεγαλύτερους οργανισμούς του Κράτους. Σε αυτόν τον εθνικό οργανισμό, μέτοχος είναι όλος ο Ελληνικός Λαός, γιατί κάθε Έλληνας έχει υπηρετήσει ή θα υπηρετήσει σε αυτόν και κάθε οικογένεια έχει κάποιο δικό της παιδί στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αποτελούν το πλέον οργανωμένο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και της κρατικής δομής, εγγύηση της ασφάλειας και των συμφερόντων της Χώρας, αλλά, ταυτόχρονα, και το ουσιαστικό και ακαταμάχητο επιχείρημα της εθνικής πολιτικής.
Οι ΕΔ, είναι απαραίτητες στην εξασφάλιση της δημοκρατίας και της ύπαρξης της χώρας, γιατί υπηρετούν ζωτικά συμφέροντά της, συνιστώντας, παράλληλα, την έσχατη «γραμμή άμυνας» του έθνους και της κοινωνίας, με την εξασφάλιση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της ειρήνης.
Όμως, οι ΕΔ δεν μπορούν να φέρουν την επιτυχία μόνες και αποκομμένες από την κοινωνία. Έχουν ανάγκη από τη συμπαράσταση και τη στήριξη του λαού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εποποιία του ’40, όπου η συμβολή του λαού, από τις ηρωίδες της Πίνδου, μέχρι τις εθελόντριες νοσηλεύτριες της Αθήνας, υπήρξε καθοριστικός παράγοντας για τη νίκη.
Η οικονομική κρίση που περνά η χώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να έχει επιπτώσεις στην αποφασιστικότητα, στο φρόνημα και στη θέληση προς αντίσταση. Άλλωστε, «τη Ελλάδι, πενίη αιεί ποτε σύντροφος εστί», όπως απάντησε ο Δημάρατος στον Ξέρξη. «Αυτή η φτώχεια παντοτινή σύντροφος της Ελλάδος, δεν θα επηρεάσει την αγωνιστικότητα των Ελλήνων, η οποία είναι το πραγματικό όπλο τους».
Αυτοί είμαστε, και όσοι προσπαθούν να μας αλλάξουν απλώς ματαιοπονούν. Αυτή όμως η αγωνιστικότητα – το πραγματικό όπλο των Ελλήνων – εξαρτάται από το προσωπικό, που μαζί με το υλικό αποτελούν τους δύο πόλους ισχύος των ενόπλων δυνάμεων. Σε αυτό θα πρέπει να επενδύσουμε.
Άνδρες γαρ πόλις, και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί. Με τα λόγια αυτά, ο Θουκυδίδης δεν εννοεί φυσικά ότι τα «τείχη» και οι «νήες» είναι άχρηστα. Εκείνο που θέλει να τονίσει είναι ότι αυτά είναι άνευ αξίας, αν δεν υπάρχει κατάλληλο και ικανό προσωπικό, που θα τα επανδρώσει και θα τα χειριστεί.
Οφείλει λοιπόν η Πατρίδα να λαμβάνει κάθε μέριμνα, ώστε το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων να μπορεί να λειτουργεί στο κατάλληλο περιβάλλον και με τις κατάλληλες προϋποθέσεις.
Σήμερα, οι γεωπολιτικές ανατροπές, οι ανακατατάξεις δυνάμεων, συμμαχιών, συμφερόντων και επιδιώξεων, αλλά και η συνεχής επιθετική πολιτική γειτόνων, απαιτούν ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Η Πατρίδα μας πρέπει να είναι παρούσα, ως παράγοντας ειρήνης και σταθερότητας, στις ραγδαίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στο εγγύς και το ευρύτερο στρατηγικό περιβάλλον της.
Τιμώντας σήμερα τις ΕΔ, το Έθνος μας, τιμά, επίσης, τους αμέτρητους ήρωες και υπερασπιστές του, που έπεσαν στα πεδία των μαχών.
Είναι άξιοι τιμής και μνήμης, όπως λέει ο Περικλής στον Επιτάφιο, διότι «την χώραν ελευθέραν δι’ αρετήν παρέδοσαν, και μαχόμενοι ἐτελεύτησαν, δικαιοῦντες μὴ ἀφαιρεθῆναι αὐτὴν».
Τιμούμε, επίσης, όλα τα στελέχη και τους στρατεύσιμους, που διασφαλίζουν σήμερα τα σύνορα και τα συμφέροντα της χώρας – σε ξηρά, θάλασσα και αέρα – κάτω από συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες και αντίξοες. Η αγάπη του ελληνικού λαού προς όλους είναι μεγάλη. Τους θαυμάζει, τους σέβεται και τους εμπιστεύεται.
Σήμερα, για πρώτη φορά από φέτος τιμούμε και την ημέρα των απόστρατων και βετεράνων, οι οποίοι έδωσαν την ικμάδα και τη νιότη της ζωής τους, για το μεγαλείο και την ανεξαρτησία της Πατρίδας μας, ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες, κατά τον όρκο τους.
Η Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία, τιμώντας τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, τα στελέχη, τους στρατευμένους, τους επιζώντες παλαίμαχους, τους απόστρατους και τους βετεράνους έχει ως στόχο το ευγενές στρατιωτικό πνεύμα, που δεν είναι μιλιταρισμός, αλλά πάθος για την προάσπιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και πόθος προασπιστικός της ειρήνης.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας φέρουν μια ιδιαίτερα βαριά, ιστορική κληρονομιά, και το γνωρίζουν. Μια κληρονομιά
βαρύτατη, αλλά και αξιοζήλευτη, που βέβαια θέτει και αξιώσεις στους σημερινούς συνεχιστές της: να τιμήσουν την ιστορία και τις θυσίες των προγόνων. Αξιώσεις που είναι αντίστοιχης βαρύτητας και ευθύνης, ώστε «τῶν πατέρων μὴ χείρους φανήναι».
Ζήτω η Ελλάδα
Ζήτω οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις
